Coca-loca dancing like a maniac

Jæja, loksins hef ég fundið eitthvað að blogga um. Nafnleysi mitt á blogginu. Er búin að reka augun í nokkur blogg þar sem fólk er ekki sátt við "nafnleysingjana"...ég skil ekki alveg hvaða mál þetta er. Það kemur engum við undir hvaða nafni fólk skrifar á sínum bloggum. Fór ekki allt í uppnám um daginn þegar auglýsing var sett inn á blog.is og fólk steytti hnefum að rekendum síðunnar og kröfðust þess að auglýsinginn yrði tekin út af þeirra prívat og persónulega bloggi! Fyrst að síðurnar eru svona prívat og persónulegar má þá ekki heita það sem maður vill???? Það hefur enginn rétt til þess að nöldra í þeim sem kjósa að vera nafnlausir, ástæðurnar fyrir því geta verið svo margar. Og þetta er álíka kjánalegt og að vilja ekki lesa blogg hjá einhverjum sem heitir Jón því manni finnst það asnalegt nafn. Get a life people! Eins gæti þessi Jón verið að skrifa undir dulnefni....you never know  

Notalwaysright.com

(We are at a prepay station. A little old lady walks in.)

Lady: “So what, I can’t get gas now because so many idiots drive off? What kind of world do we live in that a Christian doesn’t get treated right?”

Me: “… I’m sorry, Ma’am, we lost over 75,000 gallons of gas last year due to drive offs.”

Lady: “This is just stupid. Why don’t you just turn the damn pump on? I’m filling up, I don’t know how much it’s going to take.”

Me: “Ma’am, you can either leave your keys, a credit card, or an ID, and I’ll be more than happy to turn the pump on.”

(The lady hands me a $20 bill.)

Me: “Alright, I’ll just prepay this 20, and it’ll shut off for you when it hits 20.”

Lady: “No no no. That’s my down-payment. Turn the pump on and I’ll come pay the rest.”

(I sigh and turn the pump on, I’m really not supposed to, but at least I’ll have some money to put towards it if she drives away. The lady goes out and pumps her gas, comes back in to pay.)

Lady: “One day, the Lord is going to come down and smite everybody who doesn’t respect the Christians who live by the rules.”

Man behind her: “I’m going to be a good Atheist and prepay my gas. $15 on pump 3, please and thank you.”

 Sannar sögur I mind you :D

Megrunarbleyjur anyone?

Ég er háð því að lesa blogg. En hver er það ekki þessa dagana  Ég les allt sem ég kemst í, blog.is, bloggar.is, blog.central, blogspot, myspace..you name it. Oftast er þetta hjá blááááókunnugu fólki sem ég veit ekkert um, en ahh hvað það er gaman að lesa. Mér finnst æðisgengið að sjá fólk rífast í commentum og skrifa blogg um hvað þessi og hinn er svona og svona. Ég hef svo sem ekki bloggað mikið hérna, en nota aðra miðla. Kannski að ég fari að lífga þetta eitthvað við. Mig langar hins vegar að blogga um afskaplega furðulegt fyrirbæri, Alli megrunarpilluna. Ég las fyrst um þetta fyrir nokkrum dögum á vinsælu myspace-bloggi, þar sem þessi pilla er útskýrð. Ég varð að grennslast meira um fyrir þessu og fann ýmsar skemmtilegar staðreyndir. Galdurinn við pilluna er að hún leyfir líkamanum ekki að melta 1/4 hluta fitunnar sem maður borðar, svo að sú fita sem ekki meltist, skilar sér út úr líkamanum.

Þvílík súperlausn á megrunarvandamálinu! Ok, smá grín, en það sem þessi pilla má eiga er að hún er eina megrunarpillan sem hefur verið samþykkt af FDA samtökunum í bandaríkjunum, sem þýðir að hana má selja í apótekum án lyfseðils. En að djúsí partinum. Þeim sem ætla að nota þessa pillu er ráðlagt að borða ekki meira en 15grömm af fitu í hvert mál. Það má ekki spara sér fitugrömm eina máltíð og gúffa svo í sig í næstu, Alli bannar það. Af hverju ætli það sé? Jú, annars upplifir maður meðferðareinkennin ógurlegu! "Meðferðareinkennin" (treatment effects) eru breyttar hægðarvenjur. Þarmarnir komast í eitthvað uppnám við að geta ekki melt alla fituna og vilja skila henni út sem fyrst. Það er í alvörunni mælt með því á virðulegri heimasíðu pillunnar að mæta í dökkum buxum í vinnuna fyrst um sinn, á meðan líkaminn er að venjast breyttum aðstæðum. Já, fólk má búast við að skíta á sig  Ég hélt að ég yrði ekki eldri þegar ég las þetta. Á spjallvefum um pilluna má sjá konur mæla með að nota bleyjur og ýmis konar önnur ráð til að verjast niðurlægjandi aðstæðum. Hvað með að niðurlægja sjálfið? Æ ég veit ekki...mér finnst þetta eins óaðlaðandi og hægt er.

Þá er komið að því sem ég ætla að hafa reglulega hérna, samræður af notalwaysright.com:

Movie Cinema | Australia

(I was working the candy bar when a man seeing Bridge to Terabithia with two young kids arrives. He points to the popcorn machine:)

Customer: “I’ll have two boxes of cockporn please.”

(There was a two second pause as the customer’s eyes went wide with horror…and then I started to laugh. He got the popcorn and ran upstairs, with me standing behind the counter with tears running down my face.)

No no no we say nei nei nei....

Arrg, ég trúi ekki hvernig þessi keppni fór. Parið sem vann fer svo í mig...ekki út af þessari keppni, bara...almennt. Svo væmin. Ég hata væmni meira en allt. Aaaaaaaaaaanywho, ég missti mig yfir frábærri vefsíðu í gær: www.notalwaysright.com , þarna lýsir afgreiðslufólk upplifunum sínum af viðskiptavinum í allskonar aðstæðum, reyndar ekki bara afgreiðslufólk heldur líka starfsmenn tæknilegrar aðstoðar tölvu- og símafyrirtækja, símafólk hjá neyðarlínunni....ýmislegt bara. Og sögurnar eru ómetanlegar. Sem dæmi:

(I had just started a new IT job for a large school district and was not expecting the level of stupidity I would be dealing with on a regular basis. Within my first 3 weeks, I receive a phone call from a school.)

Clerk: “Hi, I am trying to use this new system on these computers and I'm attempting to make my account. My Principal got me started but now I am stuck.”

Me: “What seems to be the problem?”

Clerk: “Well, it is asking me for First Name and I have no idea what I am supposed to type.”

Me: “You’re at the registration screen? Um…well I think you are supposed to enter your name.”

Clerk: “Oh…okay…wait. No, it’s asking me for something else.”

Me: “What now?”

Clerk: “It says…last…name…what do I put here?”

Me: “Probably your last name.”

Clerk: “Oh, thanks…oh Jesus, now it’s asking for my phone number! What the hell am I suppose to put here! Why can’t I just do it the old fashioned way?”

Me: “You mean pen and paper?”

Clerk: “Yes! It was so much easier. These fancy computers are just so complicated. I never understand what I am suppose to do!”

(I bit my tongue and just let her ramble on about how ‘First Name’ was such an incredibly hard concept to grasp.)

HAHAHAHA! Svo eru billjón fleiri sögur þarna inná, i'm loving it