You are my sunshine, my only sunshine...

Jæja, í gær var sorglegur dagur fyrir mig. Mr. Big þurfti að láta sig hverfa til Texas og verður þar í allt of langan tíma  Íbúðin var svo tómleg og dimm eitthvað, ég skil ekkert í mér að hafa ekki bara farið heim til mömmu og pabba strax, því ég lagðist í heljarinnar þunglyndi og grét og grét. Ekki var það nú gaman...En núna er ég komin vestur í bæ og líður betur. Drengurinn komst heim í heilu lagi sem er gott. Annars er ég svo löt að blogga hérna að ég er að pæla í að hætta með þessa síðu..who knows...Þó ég sé komin með íslenskt lyklaborð væri ég mikið meira til í að hafa Big hjá mér og nota amerísku tölvuna hans...Oh well, ég ætla að fara að gera eitthvað upplífgandi. Adiós.

If you work without a shirt, and so does your husband...

...you might be a redneck! Hehehe, ja, eg get alveg truad thvi. Eg er astfangin af manni sem heitir Bill Engvall og er uppistandari fra Texas. Hann a nokkra goda grinaravini og einn af theim er Jeff Foxworthy sem er fraegur fyrir "you migt be a redneck" brandarana. En ja, aftur ad Bill...fyrst thegar eg sa hann var herna i Keflavik thegar hermennirnir bjuggu herna. Thad er eitthvad vid hann sem mer finnst omotstaedilegt. Alls ekki utlitid, heldur bara personuleikinn..hann virdist vera svo rosalega down to earth og indaell. Jaeja, Jeff vinur hans ser um spurningathaetti i Bandarikjunum sem kallast Are you smarter than a fifth grader? Og hann er alveg frabaer i theim thattum. Mer finnst alveg storfyndid ad horfa a islensku utgafuna og hvernig thattastjornandinn thar staelir Jeff  Thad er eins og ad thyda Simpsons, er bara halfvandraedalegt...Arrgg, mig vantar islenska stafi..

Thad sem mig langadi hins vegar ad blogga um var sma barnaeskuminning. Mer fannst yndislegt ad fara med fjolskyldunni i isbiltura thegar eg var litil. Thad var sma hefd hja okkur eins og orugglega morgum odrum. Mer fannst samt svo skrytid ad mamma og pabbi faeru svona sjaldan ad kaupa ser is, thvi ad thau voru fullordin og attu ad gera allt sem thau vildu. Thannig ad eg lofadi sjalfri mer ad thegar eg yrdi staerri skyldi eg sko ekki hika vid ad kaupa mer is a hvejum degi. Gat ekki bedid eftir ad vaxa og borda ekkert nema saetindi. Og viti menn, eg vard staerri, for ad vinna og eignast eigin pening, og a hverjum degi fae eg mer eitthvad hrikalega ohollt en gomsaett bara af thvi ad eg vil. Tho svo ad eg se ekki i vinnu nuna heldur skola, tha stoppar thad mig ekki i ad eyda peningum i svoleidis vitleysu. Eg kaupi mer aldrei fot eda sko, engin taeki eda tol, en eydi frekar i svona luxusafthreyingu eins og videospolur, pizzur og nammi. Og bara aaaalllllt of oft. Sorglegasta vid thetta er ad thessi saklausi barnadraumur er sa eini sem hefur raest hja mer hingad til. Eg atti margar stora drauma adur fyrr, en er nuna einhvern veginn fost i sama farinu, veit ekkert hvad eg vil gera vid lif mitt, og er daudhraedd um ad verda bara ad engu einhvern veginn...

En nei nei, eg get ekki latid thad gerast. Eina sem eg tharf ad gera er ad verda DOER. DOER er einhver sem gerir hlutina, fer ut i storu verold og laetur drauma raetast. Tekur af skarid og laetur ekkert stoppa sig. Thannig vil eg vera. Ekki thessi dead end donter sem eg er buin ad vera allt of lengi. Thannig ad nuna breytist allt. Ny og betri Cola-Loca er ad faedast  And sky's the limit!